انسان شناسی فلسفی» مطالعه انسان ها است از این نظر که ماهیتاً در تمنای حقیقت (یا حکمت) «برانگیخته» می شوند. ارسطو این مفهوم را در کتاب متافیزیک مورد توجه قرار داد. «همه انسان ها ماهیتاً به شناخت تمایل دارند.» این حوزه پژوهش نظری مولفه های اصلی انسان را مورد بررسی قرار می دهد و این پرسش را به بحث می گذارد که چگونه این مولفه ها در کنار هم به کار ارتقای شناخت یا (تحصیل) حقیقت و رسیدن به حکمت می آیند؟ چگونه انسان ها به سعادت حقیقی دست می یابند یا با انتخاب های آزادانه خویش از رسیدن به آن محروم می شوند. زمانی که محققان برای نخستین بار با این حوزه پژوهش آشنا می شوند غالباً درک متفکران باستان را درباره انسان دشوار می یابند ...
ادامه مطلب ...