غم عاشورا

دوست دارم کز غم جانسوز عاشورت بمیرم

بنده آنگه باشم او را کز غم مولا بمیرم

میکشد شرمم که بعد از او نفسهایت هنوزم

جای دارد کز غم ، این زندگانی ها بمیرم

جای دارد کز غم ، این زندگانی ها بمیرم

کاش سیلی گردد ، این اشک غمش آید ز چشمم

تا مگر ویران کند ، بنیاد عمرم را بمیرم

می زنم خود لاف عشق ، اما شود ثابت زمانی

چون رسد بر کوی جانا ، جان دهم آنجا بمیرم

کاش سر بر تربت کویش نهم در آخرین دم

در جوار قتلگاه زاده زهرا بمیرم

کشته شد جان جهانی ، مرگ بر این زندگانی

زندگی آن است که از این مهنت عزما بمیرم

یا کنار نهر علقم ، دست غم بر سر بکوبم

وز غم ناکامی آن تشنه لب ، سقا بمیرم

یا کنار نهر علقم ، دست غم بر سر بکوبم

وز غم ناکامی آن تشنه لب ، سقا بمیرم

دوست دارم کز غم جانسوز عاشورت بمیرم

بنده آنگه باشم او را کز غم مولا بمیرم