اگر بال داشتم

اگر بال داشتم دیگر دراین دنیای پر هیاهو  و کوچک پرسه نمی زدم

 به آسمان پر می کشیدم

 آنجا که جز من و  تو  هیچ  چیز  معنا ندارد

 آنجا که فقط  خدا هست, من و تو

پرواز پر از حس آغاز  پر از حس زندگی

 پرواز تا چشم های  نجیب تو

 پرواز تا دست های مهربان تو که عاشقانه آغوش می گشاید در خیال

اگر بال داشتم پر می کشیدم تا اعماق وجود تو

 که پر از عشق و دلداگیست

 و روی خانه دلت که دنیایی از زندگیست آسوده رها می شدم

  آن موقع شاید دیگر این دنیای پر هیاهو  و کوچک را از من می گرفت

 و شاید هم فصل خزان و روزها و غروب دلگیرش عاشقانه ترین فصل  می شد

پرواز یعنی پر کشیدن در آسمان چشم های تو

 پرواز یعنی تو...

 ساده  و راحت نفس کشیدن

 چقدر پرواز زیباست

 وقتی می شود به تو رسید...